5,4,3,2,1 Bungy!!! Fly you flying dutchlady!!

Hej Iedereen!

Wauw wat een week was dit! Na de eerste opstartfase zijn we dan eindelijk hard aan de slag op de scholen en in de community’s. Het loopt echt heel erg goed op mijn school en bij de OYDC. Ik begin vanaf vandaag op Kamwala basic. Hier ga ik handballessen verzorgen aan het schoolteam en laat ik het schoolteam meespelen in een door ons georganiseerd sporttoernooi. Dit sporttoernooi is onze eerste sportmanagementopdracht! Ik kijk er echt naar uit, er doen namelijk 14 scholen aan mee met minimaal 2 teams per school! Wordt dus echt een hoop geregel maar wel leuk. Verder hebben we besloten om een grote manual in het Engels te gaan schrijven voor nieuwe projectgroepen die stage gaan lopen bij SIA. Het lesgeven verloopt ook goed, samen met Chengé geef ik 5 ochtenden per week les op Burma Basic School. In het gastgezin gaat het ook heel erg goed! Mijn Zambiaanse moeder heeft mij geleerd hoe ik Nshima moet maken en de zusjes zien mij als een echt zusje. Dat is gewoon heel erg tof!

Maar het mooiste van de week was toch echt LIvingstone! Vertrokken op vrijdag, op zondag weer teruggekeerd. Een kort weekendje maar wel 1 van de mooiste ervaringen uit mijn leven. Bij aankomst zijn we naar een backpackerslodge gegaan die ons aangeraden werd door een groep Nederlanders. Daar aangekomen viel mijn mond open van verbazing hoe mooi en groot het was. (Inclusief zwembad:P) we betaalden maar 8 euro per nacht dus dat was een mooie meevaller. Na een poosje daar te hebben rondgelopen raakte we aan de praat met wat Amerikanen, die toevallig ook aan kitesurfen doen en met dezelfde vlieger kiten. Mooier gespreksonderwerp bestaat er natuurlijk niet. Na een poosje zijn we met zijn allen uit eten gegaan en hebben we daar toch een serieuze vergadering gehouden over hoe alles verloopt tot dus ver. Na het eten toch vonden we bovenin de lodge een groot gedeelte met veel kussens en alles waar je op kon zitten en naar de sterren kon kijken. De reis had me behoorlijk uitgeput (8 uur in de bus) waardoor ik uiteindelijk onder de Zambiaanse sterrenhemel in slaap ben gevallen. De volgende ochtend vroeg op om op tijd naar de Falls te gaan. De Falls zijn onbeschrijfelijk mooi en groot, dat het een hele impact op je heeft. Ik probeer zo snel mogelijk alle foto’s op facebook te zetten. Op sommige punten moesten we een regenponcho aan omdat het water dat verdampt van de watervallen dan op je terecht komt. Het lijkt dan op regen, maar het is het water van de waterval. Met of zonder de poncho zeikesnat werden we toch, want het water liep vol onze poncho’s in. Op een bepaald moment kwam er een hele harde windvlaag met veel water terwijl ik op dat momentje op een bruggetje liep. Op dat moment kreeg ik zo;n heerlijk gevoel van binnen, het gevoel van: Ik ben hier and i;m alive! Het klinkt stom, maar die woorden schoten door me hoofd.

Mja zoals de titel al verraad zijn we niet alleen bij de Falls wezen kijken. Laura en ik hebben onszelf de diepte ingestort! We zijn wezen bungee jumpen! 111m vanaf de brug naar beneden gesuisd. Laura onze held ging als eerste, waarna ik snel volgde. Het filmpje zet ik op youtube en facebook. Ik voelde toch behoorlijk wat zenuwen door me lijf heen gieren, maarja je hebt al betaald dus je kan echt niet terug:P! Om een weddenschap te winnen moest ik een tribute doen aan Captain Morgan, waardoor mijn tekst iets veranderd werd, was het eerst 5,4,3,2,1 Bungeeee!!! Was het nu 5,4,3,2,1 Bungee Captain! Bij captain al mijn moed bij elkaar geraapt de sprong gemaakt, saluut gedaan en Morgan geschreeuwd. De mannen bij de bungee vonden het fantastisch en konden alleen maar lachen:P De adrenaline rush die ik heb gehad zaterdag is niet in woorden te omschrijven! Na ons volgden snel de Amerikanen ook, na onze kennismaking hadden we besloten dat we dit samen zouden gaan doen. Alsin wij eerst dan zij. 1 ding weet ik wel, dat was 1 van de tofste dingen die ik ooit heb gedaan! Ik voel die rush nog steeds!

Er valt zoveel moois te vertellen over de falls, het jumpen maar het is een geval moet je bij zijn geweest om de volledige schoonheid van de Falls te kunnen begrijpen. Zelfs nu kan ik het nog nooit in woorden uitdrukken, wat voor indruk de Falls hebben gemaakt op me.

Na de falls zijn we nog op een sunset cruise geweest, waar we veel Nederlanders hebben ontmoet. Echt supergezellig! De zonsondergang met nijlpaarden die het water uit komen, krokodillen op de kant, apen in de bomen, kleurrijke vogels in de lucht! Het kon niet een betere afsluiting zijn van dit weekend!

Maar voor nu hou ik het voor gezien, ik ben ontzettend moe nog van de reis en moet naar mijn schooltje toe om les te geven!

Iedereen bedankt voor de smsjes, belletjes en mailtjes! Waardeer ik echt heel erg!

Liefs, Melanie

Ps: huwelijksaanzoeken: 9