alweer 2 maanden om!

Jemig, daar sta je dan alweer achterop een vrachtwagen op de terugweg naar huis! En in 1x besef je dat je aan het inburgeren bent, de busjes beginnen te wennen, het geld begint te wennen, de zon begint te wennen, het eeuwige mzungu geroep, het lopen door town. Maarja dat mag natuurlijk ook wel na 2 maanden. We zijn hier namelijk alweer 2 maanden. In april hebben we geen les en dan alleen nog de maand mei, en dan gaan we alweer terug naar Nederland. Pff wat gaat de tijd nu ineens snel, ik moet wel eerlijk zijn dat ik een keer met de gedachte heb gespeeld dat ik naar huis wou, maar dan komen de dag erop de kids die je lesgeeft weer op je af gerend en schreeuwen ze je naam! Dat maakt het allemaal waard! Zo nu en dan vraag ik me af waarom ik deze keuze heb gemaakt om naar Afrika te gaan en dan kijk ik terug naar wat ik nu allemaal al heb gedaan. Dat geeft me echt een goed gevoel! De voorzitter van OYDC zei vandaag tegen me, one person can make a difference and you are this person. Nou dat noem ik een kippenvel momentje. 5 minuten later wanneer ik probeer weg te sluipen via de south gate, komt hij achter me aan gerend. He je moet nog een interview geven. Dus as vrijdag kom ik op het nationale nieuws. Best wel spannend!

Het handbaltoernooi vlot goed, de manual die we aan het schrijven zijn ook! Ik heb ook besloten om een handbal manual te schrijven voor mijn handbalteam hier. Het team maakte namelijk een opmerking die me echt heeft geraakt, but coach if you are gone… what will happen with us? Op dit moment is er namelijk nog geen vervanger vanuit Nederland gevonden voor mij. Ik ben er zelf ook druk mee door op handbalsites te posten etc, dus lijkt het je wat hier lesgeven;)!! Meld je aan zeg!

Dit weekend zijn we naar de Youthday mars wezen kijken. Tijdens deze nationale feestdag marcheren de scholen/ organisatie en het leger voor de president van Zambia. het was echt heel erg tof op te zien hoe dit in zijn werking ging. Zo officieel en vol met politieke kwesties. Je hebt hier namelijk 2 politieke partijen die strijden om de zeggenschap. Ditwel op een vreedzame manier. Diezelfde dag zijn we naar een voetbaltoernooi van smiling wycliff wezen kijken, het veld waarop ze speelden is geadopteerd door de Kerk. Tijdens het toernooi kregen we ineens een bord op schoot met eten, dit bleek elke zaterdag geregeld te worden door de kerk! Echt supergoed initiatief.

Ik krijg hier nu ook zo nu en dan judo les op OYDC, de jongen die dit geeft komt zelf uit Noorwegen en zit hier voor een jaar, jee eindelijk een mede mzungu op OYDC (op laura en mij na dan), jaa fabian dat wordt oppassen als ik terug kom;) we moeten dan zeker een partijtje judoën oke?!!

Weblogs typen begint nu ook steeds moeilijker te worden, omdat alles al gewoon begint te lijken wat hier allemaal gebeurt. Wat dan voor mij gewoon is kan voor jullie hartstikke leuk zijn om te lezen.

Liefs,